3/24/2020 0 Comments Laatste blogDeze week hadden we normaal anders ingepland. We zouden stage lopen op de Gammol school in Abuko. Helaas is dit niet kunnen doorgaan doordat we eind deze week huiswaarts moeten keren omwille van het coronavirus.
Maandag zijn we gestart met het verdelen van de materialen die we voorzien hadden voor de scholen. We brachten een bezoekje aan Sanyang Day Care, onze stageschool van de afgelopen weken. Hier lieten we enkele spullen achter die de school later nog kan gebruiken. Na het bezoekje besloten we om al te beginnen met het maken van onze koffers. Dit viel ons toch zwaar. De volgende dag brachten we de overige spullen naar the Rainbow school. Hier zouden we normaal begin april stage lopen. Die middag gingen we nog eens langs bij het restaurant van Mustapha voor een lekkere maaltijd. Om de dag goed af te sluiten gingen we met Saijo op de markt plaatselijke pancakes kopen. Naast onze woning bevindt er zich een ziekenhuis. Deze zijn we op woensdagvoormiddag gaan bezoeken. We kregen er een rondleiding van een verpleger. Het was erg leerrijk om de binnenkant van een Afrikaans ziekenhuis te zien. Het beeld dat we hadden klopte niet met de realiteit. Het viel beter mee dan verwacht. In de namiddag zijn we afscheid gaan nemen van mensen aan the beach. Als mooie afsluiter van de dag konden we onze Afrikaanse kleren gaan ophalen bij Modou. Hier hoorde volgens de kleermaker dan ook een fotoshoot bij. De headmaster van de school wilde graag een ‘rappa’ (Afrikaanse rok) voor ons maken omdat we hier zo enthousiast over waren. Deze mochten we donderdagochtend gaan ophalen aan de school. Omdat we in België geen Dalasi kunnen wisselen, moesten we ervoor zorgen dat dit gebeurde voor we vertrokken. Hiervoor moesten we naar een ander dorp, iets verder op. Dit duurde net iets langer dan we gehoopt hadden. Onderweg botste er een motor tegen onze taxi doordat we plots stevig moesten remmen door de auto voor ons. Gelukkig viel de schade bij iedereen mee. Door dit voorval hebben we de hele namiddag op het politiekantoor doorgebracht. Onze laatste avond sloten we af met enkele vrienden die langs kwamen. We hebben genoten van deze avond. Vrijdag vertrokken we met een dubbel gevoel terug naar huis. Enerzijds waren we blij dat we terug op Belgische bodem stonden maar anderzijds hebben we een gevoel dat onze buitenlandse stage niet compleet is. Helaas is dit het einde van ons mooi avontuur. Wij willen iedereen die onze blog gevolgd heeft enorm hard bedanken! Veel liefs Bintou, Kaddy & Awa
0 Comments
3/16/2020 0 Comments Week 5Deze week was onze laatste stageweek in Sanyang Day Care. We begonnen onze stageweek pas op dinsdag. Maandag was er namelijk in heel Gambia een traditionele dag. Die dag kwamen leerlingen in traditionele klederdracht naar school. Elke leerling nam zijn of haar typische gerecht mee naar school. We hebben de hele week gewerkt rond het thema ‘kleuren’. De bedoeling hiervan was om de klassen een beetje op te vrolijken. Om onze stageweek af te sluiten besloten we om met de kinderen een buitenmuur te bestempelen met hun handen. We zijn uiteindelijk zeer tevreden over het resultaat. Neem zeker eens een kijkje op onze fotogalerij om de resultaten te zien.
Op vrijdagavond werden we door Jerreh uitgenodigd om het weekend feestelijk in te zetten. Zaterdag bezochten we nog eens een keertje het strand. We genoten er van de rust en de stilte. Om de dag mooi af te sluiten, maakten we met Buba een mooie strandwandeling. Wanneer we terug aan ons huisje kwamen, merkten we dat we er een huisdiertje bij kregen. Aan onze deur zat een kitten. Opvallend was zijn gebroken pootje. Na wat rondhoren, merkten we dat hier niet veel aan gedaan kon worden. Uiteraard raakte dit ons enorm. Zondag startten we onze dag met een bezoek aan de markt. We kochten er samen met onze overbuurvrouw (Saijo) verse groentjes voor onze lunch. Na de inkopen gingen we met de juf van Merel (Neneh) naar de kerk. We merkten duidelijke verschillen op met onze kerk in België. Er was meer interactie met de mensen en het ging niet enkel over de Bijbel maar ook over actuele onderwerpen. De priester was toegankelijk en gaf ons een open gevoel. Na de kerk leerde Saijo ons Benachin maken. Tijdens het koken kregen we van Thomas More slecht nieuws. Wegens het coronavirus en de grote kans op het sluiten van de grenzen, dienen we terug te komen naar België. Dit sloeg als een bom op ons in. We zullen dus jammer genoeg vrijdag terugkeren. We houden jullie op de hoogte hoe het verder verloopt! 3/9/2020 0 Comments Week 4Wat gaat de tijd snel. We zijn ondertussen al een maand in Gambia.
Deze werkweek hebben we via de school onze stof voor Independence Day besteld. Elke school heeft een andere kleur stof. In de loop van de week zijn we samen met een Belgische vrouw naar de kleermaker gegaan om hiervan een Afrikaans kleedje te laten maken. De kleermaker bleek onze taxichauffeur (Modou) te zijn, dit vonden we even gek. We lieten Omar ook weten dat onze deuren erg klemden. Dit kwam doordat het de afgelopen dagen zeer warm is geweest. Hij regelde meteen iemand om dit op te lossen. Op stage hebben we proberen samen te werken met onze leerkrachten, maar enkel bij Laura verliep dit erg vlot. Eveline en Merel hebben daarnaast samen les gegeven wegens de afwezigheid van de leerkrachten. Op donderdag hebben we met alle klassen buiten spelletjes gespeeld. Enkel de juf van Laura was hier bij. Volgende week is het onze laatste stageweek in deze school, dus werkten we ons eigen thema uit. Hopelijk krijgen we tijdens het lesgeven hulp van onze leerkrachten zodat zij kunnen vertalen naar de kinderen toe. Ook deze week hebben we 2 keer mee mogen eten op onze stageschool en weeral smaakte het ons. Op vrijdag werden we uitgenodigd door Jerreh om samen een Afrikaanse maaltijd te maken. Na het relaxen bij hem thuis zijn we met Jerreh en 2 andere vrienden naar een festival gegaan. Dit was gelegen naast een school. Het was kleiner dan we hadden verwacht. Zaterdag werden we om 10u00 opgehaald om een boottripje op de Gambiarivier te maken. We zijn naar het Pelikaneneiland gevaren waar vooral de hoeveelheid krabben ons opviel. Deze avond en zondagmorgen hebben we onze stageweek voorbereid. Nadien hadden we wat tijd voor ontspanning en gingen we opnieuw naar het festival. Deze keer ging het door aan het strand. We konden hier genieten van een mooie zonsondergang. Langs het water stond ook een indrukwekkende moskee. In deze moskee wordt niet enkel gebeden maar er worden ook Arabische lessen gegeven. Fonyato! (See you next time) 3/1/2020 0 Comments WEEK 3Ook deze week liepen we weer stage in de Day Care Nursery School te Sanyang. Dit keer verliep het vlotter, voornamelijk voor Merel. Zij heeft deze week wel kunnen observeren. Van maandag tot en met woensdag hadden we normale schooldagen. Wegens de grote opening van de lagere school op donderdag, mochten de kinderen woensdag eerder naar huis gaan. Op uitnodiging van de headmaster hebben we samen met hen voor het eerst lokaal (Benachin) gegeten. Dit vonden we alle drie lekker. Donderdag was het de grote opening van de nieuwe school. We zorgden ervoor dat we zeker op tijd aankwamen. Hierdoor hebben we nog mee het eten kunnen uitdelen aan de kinderen. Dit was een stressvol moment omdat kinderen met een groot aantal binnenkwamen. Allemaal wilden ze zo snel mogelijk hun eten krijgen. Hierna konden we genieten van een heus spektakel. Gedurende het programma kwamen er djembéspelers, een fanfare en speeches aan bod. Tot slot werden we uitgenodigd om mee te dineren. Ook hier kregen we een lokale maaltijd (Yassa). Doordat het feest tot in de vroege uurtjes is doorgegaan, hadden de leerkrachten en leerlingen vrijdag geen school. Zaterdag was het voor ons een winkeldag zodat de voorraadkast weer gevuld kon worden. Hiervoor zijn we met de taxi naar Brikama (een paar dorpjes verder) gereden. Die dag sloten we af met een leuk gezelschapsspel. Zondag werden we uitgenodigd door Mustapha die voor ons een lunch (Domoda) bereidde. Hij woont een paar compounds verder. Mustapha gaf ons een rondleiding op zijn erf en voor het eerst zagen we hoe mensen hier in Gambia leven. Dit was een interessante ervaring. In de vroege avond nodigde Saijo (overbuurvrouw) ons uit om samen gezellig tv te kijken. Dit vonden we erg fijn omdat we in ons huisje geen tv hebben. We houden jullie op de hoogte van onze volgende avonturen. Bintou, Awa en Kaddy 2/23/2020 0 Comments Week 2Maandag zijn we onze laatst mogelijke stageschool gaan bezoeken. Dit is de school die opgericht werd door Gammol. Gammol staat voornamelijk in voor het voorzien van drinkbaar water maar ook ter ondersteuning van onderwijs en verpleging. De rit was niet zo eenvoudig omwille van de locatie (Abuko). Die avond werden we door Jerreh uitgenodigd op een djembéconcert. Hier hebben we echt van genoten.
Dinsdag was het Independence Day in heel Gambia. Dit is een plaatselijke feestdag. In de hoofdstad Banjul was er die dag een groot feest. Helaas was dit moeilijk bereikbaar vanuit ons huisje. Deze dag hebben we voornamelijk buiten met de kindjes doorgebracht. De 3 volgende werkdagen begon onze observatie in Sanyang Day Care nursery school. Althans dat was toch de bedoeling. Voor Laura en Eveline was er niet echt een probleem. Merel werd meteen voor de leeuwen gegooid. Vanaf dag één moest zij de volledige klas overnemen. Opvallend was de taalbarrière. Er wordt verondersteld dat leerlingen Engels spreken in de klas maar niets is minder waar. Vrijdag zingen de leerlingen voornamelijk liedjes. Omdat er die dag ‘weinig’ leerlingen in de 3 klassen zaten, werden ze samen in één klas gezet. Na het plotseling verdwijnen van de enige leerkracht die dag stonden wij met 3 voor 106 leerlingen. Dan maar wat improviseren en de leerlingen bezig houden tot het einde van de lesdag. Omdat het zo’n vermoeiende en ongeorganiseerde dagen waren, hadden we zaterdag even nood aan wat rust. We zijn die dag naar The Rainbowbeach gegaan om een duik in het water te nemen. Op het strand werden we geconfronteerd met de harde realiteit. We ontmoetten een kindje uit onze buurt met een zeer grote en open wonde. Een medewerker van the beach verklaarde dat veel kinderen bang zijn om zulke dingen thuis te zeggen uit schrik om geslagen te worden. Kinderen zijn, volgens de ouders, vanaf de leeftijd van 7 jaar groot genoeg om voor zichzelf te zorgen. Wij gaan volgende week van start met onze stage! Wij kijken er alvast naar uit! We zijn een weekje verder.
Maandag werden we om 9u00 opgehaald door Omar aan het hotel. Op Omar kunnen we steeds terugvallen en hem de nodige vragen stellen. Na de rondleiding in ons huisje stonden we al snel klaar met een keerborstel en een dweil. Na een hele dag kuisen, konden we eindelijk met een gerust gevoel gaan slapen. De volgende dag kregen we meteen onze Afrikaanse namen, deze moeten we de komende 3 maanden gebruiken. Ook nam Omar ons mee met de bushtaxi naar de Rainbow beach (the smiling coast), dit is een toeristische trekpleister. De bushtaxi is een lokaal busje dat qua grootte te vergelijken is met een belbus. Wanneer de bushtaxi vertrekt en aankomt is steeds af te wachten. Deze moet eerst vol zitten voor hij vertrekt. Opvallend zijn ook de dieren die de mensen mee vervoeren, bijvoorbeeld een geit op het dak, vissen in een bak, …. Woensdag, donderdag en vrijdag zijn wij scholen gaan bezoeken waar we mogelijk stage kunnen lopen. Uit deze scholen maken we dan zelf een keuze. De bezochte scholen waren zowel Nursery school (ongeveer 4-7 jaar) en Primary school (ongeveer 8-13 jaar). Naast het bezoeken van scholen hebben we ook kennis gemaakt met de lokale bevolking, vooral de kinderen waren van de partij. Samen met Fatima namen we een kijkje op de markt, dit zijn kraampjes langs de kant van de weg waar men fruit en groenten kan vinden. Op uitnodiging van de directrice van de Rainbow school zijn we vrijdagavond naar een concert van de King of Kora (Jaliba Kuyateh) geweest. Het was duidelijk dat de lokale bevolking hier erg van genoot. Opvallend waren de opgetutte vrouwen. Voor ons was deze muziekstijl iets totaal nieuw, niet meteen onze stijl. Af en toe worden er in de straten feestjes georganiseerd door de scholen. Zo ook bij aankomst van het concert. Opvallend was de mix van leeftijden die genoten van het samen zijn en de muziek. Ook worden er gewone feestjes georganiseerd, dit merkten we zaterdagavond. Groetjes van Awa (Eveline), Kaddy (Laura) en Bintou (Merel). |
Stijgen we wel of niet op?
Dat was de vraag van vandaag. De storm Ciara kon namelijk wat roet in het eten gooien. Gelukkig hield ze zich koest tot na de middag zodat we veilig zijn kunnen vertrekken. Aangekomen op Banjul werden we vriendelijk onthaald door Omar. De grootste spanning was er op dat moment voor ons toch al af, althans dat dachten we toch. De auto was namelijk niet helemaal voorzien voor het vervoeren van 5 koffers en 3 trolly’s. Gelukkig heeft men dit op z’n Afrikaans kunnen oplossen. Kijk maar naar de bijgevoegde foto. Morgen starten we aan ons echte avontuur en maken voor het eerst kennis met het compound. Wij kijken er alvast naar uit. Tot snel! |